Flora Parku
W zakładce Flora Parku ze względu na funkcjonalność strony, musieliśmy umieścić nie tylko świat roślin. Znaleźć tu można informacje o trzech królestwach, a mianowicie:
- PROTISTY Protista (m.in. informacje o śluzowcach)
- GRZYBY Fungi (porosty i grzyby)
- ROŚLINY Plantae (glony, wątrobowce, mchy, rośliny naczyniowe)
Występowanie organizmów na obecnym terenie Parku Narodowego „Bory Tucholskie” zostało zdeterminowane poprzez panujące warunki glebowe i klimatyczne. Pomimo niewielkiej powierzchni Parku, mało urozmaiconych, ubogich i kwaśnych siedlisk, świat śluzowców, grzybów (w tym także porostów) i roślin naczyniowych wykazuje stosunkowo duże bogactwo. W przypadku porostów, to ok. 15 % porostów Polski, mchy stanowią ok. 22 % a wątrobowce ok. 12 % liczebnosci gatunkowej Polski, rośliny naczyniowe ok. 33 % flory niżowej i 40 % zachodniopomorskiej.
Jeśli chodzi o grzyby to są to organizmy ciągle mało rozpoznane w Parku. Dotychczas opisano 548 gatunków grzybów makroskopowych (stan na 2014 r.). Opisano zarówno gatunki pospolicie występujące, jak i te rzadkie, zagrożone wyginięciem:- nazimek białawy Albatrellus ovinus,
- purchawka wrzosowiskowa Lycoperdon ericaeum
oraz chronione:
- sarniak dachówkowaty Sarcodon imbricatus,
- siedzuń sosnowy (do niedawna: szmaciak gałęzisty) Sparassis crispa.
Ze względu na preferencje środowiskowe grzyby spotykamy na ziemi, na drzewach (pasożytnicze i sparotrofy) oraz tzw. naściółkowe (saprotrofy rozkładające szczątki organiczne w warstwie ściółki). Niezwykle ważną grupę stanowią wszystkie te grzyby, które należą do mikoryzujących, zarówno z drzewami, jak i innymi roślinami. Obecność tych grzybów, a szczególnie ich wzrastająca liczba, świadczy o zdrowotności lasów Parku.
Warto także wspomnieć o występowaniu grzybów podziemnych, do których należy jeden z pospolitszych w Parku Narodowym „Bory Tucholskie” – jeleniak sarni Elaphomyces granulatu.
Niezwykły jest też świat porostów w Parku Narodowym „Bory Tucholskie”. Zdecydowana ich większość wykazuje przywiązanie do terenów leśnych – borowych. Dotyczy to zarówno gatunków naziemnych, nadrzewnych czy też naskalnych. Oczywiście najpowszechniejsze są chrobotki, ale i pośród nich spotykamy niezwykle rzadkie i interesujące, jak chociażby chroboteka alpejskiego Cladonia stellaris. Do gatunków występujących na granicy wymarcia zaliczymy włostki Bryoria - spleciona B. implex, Wranga B. vrangiana.
Wśród mchów i wątrobowców dominują gatunki leśne, zwłaszcza borowe oraz torfowiskowe. Spotkamy je zarówno na ziemi, skałach, drzewach, zarówno żywych, jak i martwych, czy w wodzie. Znajdziemy tu także gatunki reliktowe z okresów glacjalnych, jak:
- mszar nastroszony Paludella squarrosa,
czy relikty puszczańskie:
- nastroszek kędzierzawy Ulota crispa (mech),
- biczyca trójwrębna Bazzania trilobata (wątrobowiec).
Niezwykle cenne są stanowiska gatunków zagrożonych wyginięciem do których należą m. in.
- bagniczka pływająca Clapodiella fluitans (wątrobowiec),
- widłoząb Bergera Dicranum undulatum,
- wodnokrzywoszyj zanurzony Hygroamblystegium tenax,
- torfowiec brunatny Sphagnum fuscum,
- torfowiec brodawkowaty Sphagnum papillosum.
Flora roślin naczyniowych wyróżnia się znaczną ilością unikalnych w skali całego kraju gatunków. Liczne są tu gatunki reliktowe, czyli charakterystyczne dla minionych epok klimatycznych i właściwych im formacji roślinnych. Do najstarszych składników flory Parku zaliczamy relikty glacjalne, które dzisiaj charakteryzują się zasięgiem arktyczno-alpejskim, borealno-alpejskim i borealnym, a są to:
- bagno zwyczajne Ledum palustre,
- bażyna czarna Empetrum nigrum,
- zimoziół północny Linnaea borealis,
- trzcinnik prosty Calamagrostis stricta.
W składzie gatunkowym roślin naczyniowych Parku Narodowego „Bory Tucholskie” spotkamy również stosunkowo liczną grupę gatunków o zasięgu środkowo-europejskim i atlantyckim, w tym występujące w jeziorach lobeliowych:
- lobelia jeziorna Lobelia dortmanna,
- poryblin jeziorny Isoëtes lacustris,
- wywłócznik skrętoległy Myriophyllum alternifolium,
- elisma wodna Luronium natans,
- jeżogłówka pokrewna Sparganium angustifolium.
O unikalności tego terenu świadczyć może również stosunkowo duża liczba gatunków objętych ochroną gatunkową oraz roślin posiadających kategorię zagrożenia, wymienionych w „Czerwonej liście roślin naczyniowych zagrożonych w Polsce” i w „Polskiej Czerwonej Księdze Roślin”.
Do interesujących gatunków zaliczamy także m.in.:
- rosiczki: okrągłolistną, pośrednią i długolistną Drosera rotundifolia, D. intermedia, D. anglica,
- widłaki i widlicze,
- pływacze Utricularia.
Zobacz więcej
-
Śluzowce
-
Porosty
-
Grzyby
-
Glony
-
Wątrobowce, mchy
-
Rośliny naczyniowe
-
Rośliny - inwazyjne gatunki obce
-
Spotkania z roślinami